Een andere rechtbank heeft bepaald dat u geen deel moet uitmaken van de traditionele media om recht te hebben op de bescherming van het eerste amendement. In essentie zijn bloggers de media als het gaat om het eerste amendement.
Wat dit betekent is dat als een blogger voor aanklacht wegens "openbare bezorgdheid" wordt aangeklaagd, de benadeelde partij moet bewijzen dat de blogger de verklaring "met nalatigheid" heeft afgelegd.
De zaak betrof een blogger die enkele sterke beschuldigingen op verschillende blogs maakte. Hier is een vereenvoudigde samenvatting van de zaak:
- Een blogger publiceerde blogposts op sites zoals BankruptcyCorruption (.com). In een post beschuldigde ze een bedrijf en een van haar opdrachtgevers van belastingfraude.
- Natuurlijk waren het bedrijf en de persoon over wie ze sprak niet al te blij. Ze stuurden haar een opzeggingsbrief.
- De blogger heeft niet opgehouden noch is afgestapt. Het ene leidde tot het andere en de blogger werd uiteindelijk aangeklaagd wegens smaad.
- De zaak ging voor een jury. De jury vond de blogger aansprakelijk voor laster en kreeg een $ 2.5 miljoen vonnis tegen haar.
- De blogger deed een beroep op Professor Volokh (een blogger en hoogleraar in de rechten) om haar in hoger beroep te vertegenwoordigen.
- Ze ontkende niet dat haar verklaring niet waar was. In plaats daarvan voerde ze aan dat de andere partij moest bewijzen dat ze haar verklaring "nalatig" maakte, net als in het geval van een journalist die beschuldigd wordt van smaad in soortgelijke omstandigheden. Maar de jury had niet de opdracht gekregen om te beslissen over nalatigheid van de rechter, en dus was het vonnis ongeldig.
- Het hof van beroep was het daarmee eens - en keerde het vonnis terug.
Dat is een kale schets. Er zijn nog andere feiten en juridische finesses, maar dit is niet de plek om daar te komen.
Bloggers Eerste wijzigingsrechten bevestigd
Dit is de belangrijkste afhaalmaaltijd: bloggers hebben recht op dezelfde behandeling als iemand die een 'journalist' wordt genoemd. Het federale gerechtshof van het Noorden, Ninth Circuit, schreef (hier een beslissing van de rechtbank):
"De bescherming van het Eerste Amendement gaat niet over de vraag of de beklaagde een getrainde journalist was, formeel verbonden aan traditionele nieuwsentiteiten, zich bezighield met belangenconflicten, verder ging dan alleen het samenstellen van de geschriften van anderen, of probeerde beide zijden van een verhaal. Zoals het Hooggerechtshof nauwkeurig heeft gewaarschuwd, is een onderscheid tussen het eerste amendement tussen de institutionele pers en andere sprekers onuitvoerbaar: "Met de komst van internet en de teloorgang van gedrukte media en uitzendmedia ... de grens tussen de media en anderen die commentaar willen leveren op politieke en sociale kwesties worden veel vager. ' “
Sommige journalisten hebben betoogd dat er een onderscheid moet bestaan ??tussen journalisten en bloggers. Dat onderscheid dat wordt overgedragen aan de wet zou echter een voorbeeld zijn van "slechte feiten maken slechte wetgeving." Met andere woorden, wanneer het een lelijke situatie is, is er een verleiding van een rechtbank om een ??nieuwe regel op te stellen om een ??uniek probleem op te lossen. Maar door dit te doen creëert de rechtbank gewoon meer problemen.
Hier zou het de onbedoelde consequentie hebben gehad dat iemand met een titel van "journalist" hogere rechten op vrije meningsuiting had dan de gemiddelde persoon.
Je bent het misschien niet eens met de tactiek van de blogger in de zaak. Maar het hof van beroep zei dat dat geen reden is om vrijheid van meningsuiting te ontkennen. Laat een jury beslissen - in een nieuwe rechtszaak - of ze nalatig was toen ze de onware verklaring aflegde. Maar ontken haar niet als een grondwettelijke bescherming, alleen maar omdat ze niet als 'journalist' is aangenomen.
Afbeelding Pioneer Courthouse: Shutterstock
